Podstawowe Repelony

Sukcesy polskich formacji jazdy XVII wieku opierały się na dwóch elementach: wszechstronnym wyszkoleniu jeździeckim i umiejętności manewrowania dużymi zwartymi formacjami. Kluczowym był trening repelonów. Nawet dziś oglądając historyczne obrazy lub filmy budzi podziw zwarta szarża husarii, która w galopie trzyma równą linię – głowa konia przy głowie, kolana jeźdźców obok siebie. A teraz do tego nałożyć trzeba ,że formacja ta wspólnie dokonuje obrotów, nawrotów, blokowań, zatrzymań,itp.

To właśnie nauka jazdy w repelonach dawała te znakomite efekty. Czym był zatem repelon. Nasi przodkowie definiowali go „nadwyraz” skromnie:

Repelon to przejazd z jednego punktu do drugiego – ale z fantazją.

Aż nie chce się wierzyć , że w tak prostej definicji można zawrzeć te wszystkie skomplikowane umiejętności. No tak, ale właśnie te ostatnie słowa „z fantazją” dają bardzo szerokie spektrum. Śledząc dokumenty można znaleźć opisy blisko stu rodzajów repelonów!!  Repelon wg dzisiejszego rozumienia jeździectwa to  dyscyplina ujeżdżenia , lecz zespołowo a do tego w „wydaniu bojowym” .

W kolejnych odcinkach  będą opisane niektóre z kluczowych i interesujących repelonów oraz sposobu ich treningu. Zacznę od dwóch podstawowych form.

Repelon 1 : Przejazd z nawrotem po piruecie .

Zadaniem jeźdźca jest  jazda w linii prostej z punktu A do punktu B . W punkcie B należy konia zatrzymać , dokonać szybkiego obrotu o 180stopni piruetem w miejscu – po czym powrócić tę samą linią do punktu A. W Punkcie A ponowne zatrzymanie i znów obrót piruetem w miejscu ( w tę samą stronę co poprzednio – na tę samą rękę ) o 180 stopniu. Jeżdziec kończy repelon dokładnie w tej samej pozycji i miejscu , z jakiej go zaczynał.

Kolejne fazy treningu:

– Każdy jeździec osobno wykonuje to zadanie w stępie, ( najlepsza odległość to min.30 metrów) skupia się na dokładnym wykonaniu piruetu , aby koń obrócił się nie schodząc z linii najazdu. ( głowa jeźdźca jest środkowym punktem obrotu) . Po wykonaniu przejazdu z obrotem na prawo , kolejny przejazd jest z obrotem na lewą stronę.

– Drugim elementem jest przejazd w kłusie , z obrotami jak poprzednio.

– Trzecim elementem jest przejazd w galopie zebranym. Oczywiście należy  wydłużyć odległość przejazdu najlepiej do min.50 metrów.  Tu koniecznie trzeba przypilnować dokładnego zatrzymania konia w punkcie . ( Konieczna umiejętność głębokiego dosiadu!) Obroty jak poprzednio.

– Czwartym elementem jest przejazd w galopie rozwiniętym z dokładnym zatrzymaniem konia w danym punkcie. Obroty w piruecie jak poprzednio . Tutaj jednakże należy zwrócić uwagę na umiejętność poprawnego wprowadzenia konia do szybkiego galopu ( z „pierwszej nogi”) z pozycji STÓJ.

Po opanowaniu powyższych elementów przez jeźdźca pojedynczego, należy włączyć  w kolejnych etapach :

– przejazd w parach

– przejazd trójkami ,

– przejazd czwórką jeźdźców ( i większą)

W przejazdach zespołowych konieczne jest :

– opanowanie temperamentu koni przed „ściganiem się”,

– pilnowanie równej linii głów koni ( równego tempa),

– synchronicznego wykonywania piruetu i startów do biegu ( najlepiej na komendę)

W miarę nabywania sprawności jeźdźców i koni należy dążyć do zacieśniania odległości bocznych między  końmi.

Ostatnim elementem tego ćwiczenia jest wykonanie tego przejazdu z szablą w dłoni i wykonanie cięcia łukiem , wykorzystując obrót konia w piruecie.

Ten podstawowy repelon był wykorzystywany do ataku na linie przeciwnika ale z zamiarem wyciagnięcia go ze zwartej linii obrony.  Stosowały go najczęściej nasze formacje lekkiej jazdy, lisowczycy oraz tzw.harcownicy. Po podjechaniu do linii przeciwnika następował krótki atak i symulowana ucieczka do wyznaczonego punktu .

Husaria mogła go wykorzystywać po przełamaniu kilku linii przeciwnika, uporządkowania szyku i powrotu do własnej linii obrony w celu wykonania kolejnego ataku.  ( bitwa pod Kłuszynem)

Repelon 2 : Przejazd z nawrotem po półwolcie.

Ten repelon jest bardzo podobny do powyższego. Jedyna różnica polega jedynie na tym , że nie ma zatrzymania konia, tylko w punktach koń przechodzi do kroku niższego i w nim wykonuje półwoltę. Czyli gdy między punktami A i B jeździec jedzie w kłusie – wolta jest wykonana w stępie, gdy przejazd w galopie zebranym to wolta jest w kłusie, a finalnie – gdy przejazd jest w galopie rozwiniętym to wolta jest wykonywana w galopie zebranym.

Kolejne fazy treningu są wykonywane dokładnie w takim samym podziale na elementy jak w nauce repelonu pierwszego.

Ten repelon był jednym z najczęściej wykonywanych przez formacje lekkiej jazdy- szczególnie lisowskiej. Atakowały one zwartym szykiem w galopie  i po zbliżeniu do linii przeciwnika jednocześnie wykonywały obrót półwoltą w zebranym galopie – jednocześnie wykonując cięcie szablą i szybko powracały do ustalonego punktu , aby powtórzyć podobny atak.

 

Zwracam uwagę , że kluczową umiejętnością jest indywidualne opanowanie poszczególnych faz repelonu. Gdy jeździec indywidualnie nie opanuje tych umiejętności „ujeżdżeniowych” to w wykonaniu zespołowym albo złamie szyk, albo sam wypadnie poza linię. W warunkach bojowych skutkowało to indywidualnym „wpadnięciem” głębokim w linie wroga i kończyło się zwykle śmiercią!

Jedna myśl na temat “Podstawowe Repelony

Możliwość komentowania jest wyłączona.